Let daylight dry your tears.
Tag Archives: blog
Dilaw na Bulaklak
Nabighani at napukaw ang bulaklak sa liwanag ng araw
Kahit saang direksyon nito ay siyang sinundan
Kumpas ng bawat talutot ay may kulay at buhay.
Dilaw ang bulaklak na kaakit-akit
Na naiiba sa lahat ng nakapaligid.
Madaming paru-parong gustong sumilay
Malapitan at makuha lang ang matamis niyang nektar.
Sa tamang panahon, isang paru-paro ang nakalapit sa dilaw na bulaklak
Sa wakas! Ang paghihintay ng bulaklak ay tapos na.
Tamis at kilig ang nabibigay ng paru-paro at bulaklak sa isa’t isa
Lumago ang dilaw na bulaklak subalit dumami rin ang mga paru-paro.
Nadagdagan na rin ng bubuyog, ibon, at paniki.
Ang inalagaang nektar ay naubos din.
Nakita ng unang paru-paro ang nangyari
Ang dilaw ay naging kahel
At napagod na rin sa pagkumpas.
Ang paru-paro ay may ilang araw nalang upang masilayan ang kanyang ganda.
Ngumiti ito at hindi na kinuha ang natitirang nektar sa kahel na bulaklak
Lumisan nang masaya sa pag-asang babalik ang kahel sa pagiging dilaw.
SA TINGIN MO NANDITO SIYA?
Sa milyong milyong tao sa Pilipinas
Limang daang libo ay babae
Apat-napung porsyento ay may karelasyon
Dalawampung porsyento naman ay matatanda
Nakalimutan ko pa yung mga kamag-anak
Pati na yung naligaw sa ibang landas
May dalawampung porsyento rin naman ay mga bata
So ilan ang natitira?
Sa litratong ito
Nandito na kaya yung hinahanap mo?
Ang hirap isipin na kakaunti na lang ang pwedeng piliin
Tadhana nga ba ang magdidikta?
O maniniwala ka na lang dyan sa kalokohan na yan?
Swertihan ba ang mangyayari?
O baka talagang pihikan ka lang
Ewan ko sa’yo basta mahirap mag-isa.
Kung andito man siya
Aba eh wala akong pakialam
Kasi di mo naman siya nakilala nung panahong nandito ka
At nung nandito siya. *Naaalala ko tong tula pag pumupunta ako sa mall
CHRYSALIS
I know it is hard
Being in the chrysalis
Thinking of what’s next
“Just take one step back and see the reality.”
“Just take one step back and see the reality.”
Do you think we’re too obsessed with the time? I mean really what’s the rush? Are we up to something infinite? Well in my case time can be worthwhile if you enjoy the circulation of it. I’m too obsessed with the time because I really value every second of it. It is the best gift God have given to us. I really don’t want to idle. I just want to be spontaneous. Even fantasy and reality are the same to me but I’m not so serious as hell, really I just want to live like you’re living a livingful life.
*The word “livingful” is not a word.
(Back in way 2013. My description on our blog Awkweird)
YET THIS KEE
Bat ba ako nagsusulat? Bat ko ba ginagamit keyboard ko? Ano bang point neto? Taena.
Nakita mo yung building? Anong relevance niya dito sa post na to? Di ba wala? Trip ko lang ilagay.
Nandito ba ako para magvent out ulit? Di mo maintindihan pinagsasabi ko no? Bat ba ako nagtatanong? Wala ngang nagbabasa dito.
Bat ko pa ipopost to. Wala namang significance. Ayoko pindutin yung post button. Wag mo pindutin. Wag
(Matagal na to’)
SUNFLOWER
There’s beauty and grace
You know you’re a sunflower
Following the light.
HYPERBOLE
I’m always fond of
Metaphors and similes
None can compare you.
MYSTERY VS. HISTORY
(Kala mo ang sipag magtrabaho. Nakadual screen pa kala mo pro.)
May misteryo na ba kayong pinanghawakan sa buhay mo? Sa sobrang gusto mo malaman, ginagawa mo ang lahat para lang malaman ang sagot. Bakit ba lagi kitang tinatanong? Ano bang pake mo sakin?
*Ang mga susunod na mababasa mo ay hindi lahat totoo. Malay mo totoo rin pero pano mo malalaman? Bat na naman kita tinatanong?
Isang araw nagkaroon kami ng pass para magcover ng UP Fair Roots 2015. It was a privilege kasi makikita namin yung mga idol naming banda up close and personal. So excited na excited kami ng kasama ko magcover. Ansaya pala pag may pass, dadaan ka sa backstage at hindi na pipila. Ang trabaho namin ay magshoot ng event at humanap ng mga nakaOOTD. So yun bigay ID at nagstart na kami maghanap.
Kami kinakabahan maghanap ng mga tao kasi baka yung standards na hinahanap samin eh baka di umabot sa expectation nila. Tas first time pa namin makihalobilo sa mga ganun na pipicturan sila. Di naman alam kung pano iapproach. So ayun may nakita na kami. 2 silang babae magkasama. Sa tingin namin pwede na sila sa OOTD tas inapproach namin sila. Tapos nagpaalam kami kung pwede sila kunan kasi para lang sa ipapasa namin for the event. Tinanong kami ni ate “Talaga bang photographers kayo?” Branded na nga yung damit, najudge ka pa. Well siguro mukha lang talaga kaming adik haha. Tas yun pinakita namin yung ID at yun naniwala din siya. So ayun pinucturan na namin sila. Ok tapos na yung sa UP fair.
Komiket. Excited din ako pumunta dito kasi puro local artist ang nandito. First time ko pumunta sa ganon kasi puro walang time dati. Tas andun din si idol Manix, Budjette at KaJo. Isa pa dun mahilig talaga ako sa komiks so ayun. Tuwang tuwa ako sa event at inagahan namin kasi may libreng ice cream. So habang naglilibot libot kami, may napansin akong babaeng pumasok. Sabi ko “Namumukhaan ko ata siya ah”. Tas sabi ng kaibigan ko, “San mo nakita yan?” Basta parang pamilyar mukha niya. Tas naalala ko sa UP fair. Paano ko ba naman makakalimutan kasi siya yung kumwestiyon ng pagkatao ko sa event hahaha. Tas sabi ko agad, “Wow coincidence ba to o tadhana?” Badtrip lang. Sabi naman ng kaibigan ko, “Di tadhana yan boy”. So ayun natuwa ako kasi parehas hilig namin. Komiks, UP fair,banda, at arts. Ang cool niya. So hanggang sa pag-uwi naiisip ko yon.
Pag uwi ko sa bahay. Iniisip ko kung subukan ko siya hanapin. Malaman lang pangalan niya. Pero paano ko malalaman eh mukha lang alam ko sa kanya. So gumamit ako ng Science of Deduction (feeling Sherlock) para malaman kung ano pangalan niya. San pa ba ako hahanap, edi sa internet. Ayun 10 mins lang naman ako naghanap sa kanya. Dahil may IG at hashtag, sa dami ng tread na yon, nakita ko rin siya. Nalaman ko pangalan niya at tinignan ko sa FB. Nagulat ako kasi isa pala siya sa mga artist dun sa komiket. Wow talaga. Nalaman ko na rin ang school at mga hilig niya.
Biglang nawala ang misteryong bumabalot sa kanya. Mas nalula ako kasi parang antaas niya. Out of my league talaga. Ngayon na nalaman ko na, so wala na, boring na ulit. Kahanga hanga siyang nilalang basta nakakalula.
Isa nalang talaga ang magagawa natin ngayon. Lahat ay open na sa mundo. Mabilis ka na makakakuha ng impormasyon kung saan saan. Now your job is to be a mystery to others. That is the only thing that is left.
MAY MAAALALA KA NALANG
Siya si Benjamin. Isa siyang Pusakal. Kalaro siya ni Moy dati. Siya ay naglakbay at iniwan si Moy na mag-isa. Bumalik siya pagkatapos ng 2 buwan at suot parin niya yung collar. Sa huli, naglakbay ulit siya.
1. Wag Na Wag Mong Sasabihin – Kitchie Nadal
2. The Day You Said Goodnight – Hale
3. Start of Something New – High School Musical
4. When You Say Nothing at All – Ronan Keating
5. Ang Huling El Bimbo – Eraserheads
6. Let’s Get Loud – Jennifer Lopez
7. Sway – Pussycat Dolls
8. Way Back Into Love – Hugh Grant and Haley Bennett
9. Eet – Regina Spektor
10. Mata – Mojofly
11. Price tag – Jessie J
12. Wonderful Tonight – Eric Clapton
13. Runaway – The Corrs
14. Summer Song – Silent Sanctuary
15. Leaving On A Jet Plane – Chantal Kreviazuk (Unreleased version)
16. The Man Who Can’t Be Moved – The Script
17. Gangnam Style – Psy
18. Gemini – Spongecola
19. Ikaw Lang Ang Aking Mahal – VST and co
20 Torn – Natalie Imbruglia
21. Lover’s Fire – Franco
22. Everybody Here Wants You – Jeff Buckley
23. There’s a Light that Never Goes Out – The Smiths
24. Sway – Bic Runga
*Ang playlist na yan ay pwedeng madagdagan from time to time. Kasi bawat panahon may theme song. Basta may naaalala ako pag naririnig ko yan.